به اندازه ی باور های هر کسی ؛با او حرف بزن...

بیشتر که بگویی،تو را احمق فرض میکند.... .

ناشنوا باش...

وقتی همه از محال بودن آرزو هایت سخن میگویند... .

دوستی نه در ازدحام روز گم می شود نه در سکوت شب ، اگر گم شد هرچه هست دوستی نیست . .

غم جدایی را به آسمان گفتم گریست

غم جدایی را به درخت گفتم خم شد

غم جدایی را به کوه گفتم فرو ریخت

غم جدایی را به خورشید گفتم غروب کرد

غم جدایی را به انسان گفتم خندید و گفت فراموش کن... .

نمـے دونـــم ؟ چــهِ رمـــــزیه

لامــــصب بعضـــ-ـــیا بــه ِ آدم ؛ مـــیگـטּ "عــزیــزم"

انگار فحــــــش دادن ؛

ولی بعــــــضیا هــــــستـטּ بــﮧ آدم مـــــیگـטּ :

" دیــــ√وونـﮧ " ،

انــــــــگار دنــیا رو بـه آدم دادن ...

 گراهام بل ِ لعنتی عزیز

تلفنی که زنگ نمی خورد که نیازی به اختراع نداشت !!!

حوصله ات سر رفته بود

" چسب ِ قلب " اختراع می کردی ؛

می چسباندیم روی این ترک های قلب ِ صاحب مرده ـمان!

و غصه ی زنگ نخوردن ِ تلفنی که

اختراعش نکرده ای را نمی خوردیم !!

ساده بگویم گراهام بل عزیز !

حال ِ این روزهای مرا ، تو هم مقصری !!!

من خسته شدم... 

از جماعتی که... 

فقط وقت سختیها به سراغم میآیند.... 

خسته شدم از کسانی که هر وقت گرفتار میشوند مرا به یاد میآورند... 

و از سختی که گذشتند، پشت به همة محبتهایم میکنند... 

کسانی که وقتی به من نیاز دارند... 

چنان صمیمی میشوند... 

که من به حافظة خودم شک میکنم...! 

کسانی که در شادیشان هیچ سهمی به من نمیدهند... 

و فقط در سختیها انتظار یاری دارند... 

بعــــد از مـــــدت هــــا ......

یــــک پیـــــام بـــــه دستـــــم رسیـــــــد .....

زیــــــر بــــــاران...

زیــــر ایــــــن آسمــــــان شهـــــر... :

 " دوستـــــــت دارم "

متعجــــب و دســـت و پـــا گــــم کرده

با سرعــــت نوشتـــــم :

" مــــن بیشتـــــر "

یک پیـــــام دیگــــر رسیـــــد :

" اشتبـــــاه شــــد "

دروغـــ رو هــمــه مــیــگـــن ؛

امــا اونــجــاش بــه آدم فــشــار مـــیــاد

کــه هــمــراه بــا شــنــیـــدن ِ دروغ

خــر هـــم فـــرض بــشـــی …